Πρόσφατα στα πλαίσια των «μεταρρυθμίσεων» που επιβάλλουν στην χώρα οι δανειστές με τους εκπροσώπους τους τέθηκε στην ημερήσια διάταξη η χρήση «πλαστικού» χρήματος στα ιατρεία άρα και η υποχρέωση των γιατρών να εγκαταστήσουν τα ανάλογα μηχανήματα που δέχονται πιστωτικές και χρεωστικές τραπεζικές κάρτες.
Από την πρώτη στιγμή, όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτή την έρμη χώρα, ακούστηκαν οι «θετικές» υπερβολές υπέρ του μέτρου και την ίδια στιγμή ή και πριν από αυτές τα «αναθέματα» για τα καταστροφικά για τους γιατρούς και ασθενείς αποτελέσματά τους.
Για άλλη μια φορά δεν μπορούμε να συζητήσουμε «ήσυχα, ήσυχα και απλά» όπως θα έλεγε και ο ποιητής… και από την ποιότητα του διαλόγου δυστυχώς για εμάς αναδεικνύεται και η ποιότητα της δημοκρατίας μας.
Τα επιχειρήματα υπέρ του μέτρου «που θα χτυπήσει την φοροδιαφυγή των γιατρών» ακούστηκαν όμορφα στα αυτιά όλων αυτών που μέχρι σήμερα έχουν σηκώσει στις πλάτες τους το βάρος της κρίσης δηλ. στην πλειοψηφία των πολιτών, αυτών που είδαν τους μισθούς τους να συρρικνώνονται, τις συντάξεις να εξαϋλώνονται, τις επιχειρήσεις τους και τα μαγαζιά τους να βάζουν λουκέτο, να απολύονται από τις εργασίες τους, να μένουν για καιρό άνεργοι, να μην μπορούν να εξασφαλίσουν τα στοιχειώδη για τον εαυτό τους και την οικογένειά τους.
Ο λόγος απλός, έχουμε χάσει προ πολλού με την συμπεριφορά μας αλλά και με την «καλοπροαίρετη» βοήθεια των τηλε-παραθύρων την αθωότητά μας σαν επιστημονική κοινότητα. Κανείς δεν σκέφτηκε ότι όσοι φοροφυγάδες γιατροί δεν «έκοβαν» απόδειξη παροχής των υπηρεσιών τους στους ασθενείς μπορούν να συνεχίσουν να το κάνουν και με την εγκατάσταση των POS, καθώς πάντα ο πρόθυμος να πληρώσει λιγότερα ασθενής θα παντρεύει το πρόσκαιρο όφελός του με το συμφέρον του γιατρού που θα δηλώνει λιγότερα στην εφορία, με την απλή εξίσωση: πόσα θα πληρώσω γιατρέ αν δεν μου «κόψεις» απόδειξη; Αλλάζοντας ελάχιστα και μόνο φραστικά αυτή την εξίσωση σε: πόσα θα πληρώσω γιατρέ αν σου δώσω μετρητά; ή με περισσότερη φαντασία: πόσα θα σου δώσω αν ένα μέρος είναι με κάρτα και τα άλλα μετρητά;;;
Αν, αυτοί που κυβερνούν και αποφασίζουν για όλους μας, έχουν λίγη σχέση με την αληθινή ζωή και πραγματικότητα στο χώρο της υγείας, θα έλεγαν ίσως αυτό που πραγματικά είναι τα POS, ένα ελάχιστο μέτρο εκσυγχρονισμού και βελτίωσης των υπηρεσιών που προσφέρονται στα ιατρεία και που από μόνο του μπορεί να «χαϊδέψει» ίσα – ίσα την φοροδιαφυγή αλλά όχι να την πατάξει. Ένα μέτρο που από καιρό πριν, οι προνοητικοί γιατροί, έπρεπε από μόνοι τους να υιοθετήσουν και βέβαια κυρίως τώρα εν μέσω capital controls.
Την ίδια ώρα η «ηγεσία» του Ιατρικού κόσμου αναμασούσε ανάλογα και αντίστοιχα επιχειρήματα που τραυμάτιζαν την λογική και μας ευτέλιζαν στα μάτια αυτών (των ασθενών – πολιτών) που περιμένουν από εμάς όχι μόνο θεραπεία και ανακούφιση αλλά να είμαστε η ηθική και υγιής συνείδηση της κοινωνίας. Και «ανακαλύψαμε» και πάλι το ιατρικό απόρρητο και την προστασία των ασθενών μας από … τις τράπεζες που θα μπορούν να βλέπουν πλέον ποιος πολίτης ποιόν γιατρό επισκέφτηκε.. Δυστυχώς φτώχυνε η φαρέτρα μας και πετάει βέλη αγορασμένα από γνωστή αλυσίδα πολυκαταστημάτων παιχνιδιών και άλλων προϊόντων από την μακρινή μας Κίνα, εγνωσμένης όμως ποιότητας καθώς είναι για μία μόνο χρήση.
Ούτε και τώρα μια μικρή και απλή ομολογία ότι, ΝΑΙ υπάρχουν γιατροί που δηλώνουν εισοδήματα φτώχειας ενώ διατηρούν επίπεδο ζωής μεγαλοαστού, για να μπορέσουμε επιτέλους να μιλήσουμε για τα δικαιώματα των ασθενών, αλλά και να εκπροσωπήσουμε με περηφάνια και να υπερασπιστούμε τον ιατρικό κόσμο που έχει στους κόλπους του γιατρούς άνεργους, συναδέλφους με λαμπρές σπουδές, τίτλους και ικανότητες που όμως αναγκάζονται να ξενιτευτούν ή να δουλεύουν σε γαλέρες ιδιωτικών συγκροτημάτων κάνοντας ενδοσκοπήσεις και άλλες ιατρικές πράξεις για πενταροδεκάρες (όχι σαν αυτές του υπουργού «χάριν Παιδείας» κ. Φίλη) και χωρίς καν ασφάλιση (πρόσφατα άκουσα για αμοιβή ακόμη και 8 ευρώ για μια γαστροσκόπηση!!!!).
Η ηγεσία του Ιατρικού κόσμου αν επιθυμεί να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων (αποδεικνύοντας ότι δεν οικοδομεί πολιτικές καριέρες αποκτώντας πρόσημα στην κομματική τους νομενκλατούρα) έχει ένα μόνο δρόμο, αυτόν της αλήθειας και του αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γιατρών που στον δημόσιο ή ιδιωτικό χώρο τιμούν όρκους αλλά και των ασθενών που από την θέση του αδυνάτου απευθύνονται σε αυτούς. Τα κλαψουρίσματα και οι «ηρωικές» υποχωρήσεις μας γελοιοποιούν στα μάτια των πολιτών. Όλοι έχουμε κοινωνικό περίγυρο και «ζυγίζουμε» σωστά τι ανταπόκριση έχουν σε αυτούς τα επιχειρήματα περί ιατρικού απορρήτου. Όλοι γελούν πονηρά καταλαβαίνοντας ότι η έγνοια κάποιων είναι να υπερασπιστούν τους λίγους και βολεμένους.
Και POS χρειάζονται όσοι από εμάς έχουν ακόμη ασθενείς που διαβαίνουν το κατώφλι του ιατρείου μας και δυνατότητα δόσεων θα δώσουμε σε όσους το έχουν ανάγκη και Wi Fi θα βάλουμε για τους νεότερους από αυτούς αλλά και κάθε τι που μπορεί να κάνει καλύτερη την σχέση μας με τους πολίτες – ασθενείς.
Στον καιρό της κρίσης μας δίνετε μια μοναδική ευκαιρία να αναδείξουμε τον ανθρωπιστικό χαρακτήρα της επιστήμης μας και την ανθρωπιά μας σαν μια οικουμενική αξία που μπορεί μέσα από συμπεριφορές (και δομές) αλληλεγγύης να μας ξανατοποθετήσει στην συνείδηση των πολιτών εκεί που πραγματικά είναι η θέση μας. Είναι στο χέρι μας. Οι πράξεις μας και ο χρόνος θα δείξει αν θα τα καταφέρουμε……
P.S. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω ότι η υπερφορολόγηση που πράγματι καταλήγει σε κλοπή εισοδήματος από το κράτος, μαζί με την απουσία ανταποδοτικότητας των φόρων (σε υπηρεσίες και υποδομές) αποτελεί «κίνητρο» για την φοροκλοπή και φοροδιαφυγή και αυτό φαίνεται να μην το αντιλαμβάνονται οι εκάστοτε κυβερνώντες.
Χάρης Τσιώνης,
Γαστρεντερολόγος